2010-07-15

Աննվաճ

Գիշերվա միջից, որ ծածկում է ինձ
վիրապի նման՝ ծայրից ծայր խավար,
շնորհակալ եմ ես երկնային ուժին
աննվաճ մնացած իմ ոգու համար։

Ճակատագրի և ոչ մի հարված
չի կորզել ինձնից հառաչ և կամ լաց։
Դժբախտության զարկերը ստացած՝
արյունոտ եմ ես, բայց ոչ խոնարհված։

Ցասման, արցունքի վայրից այս հետո
սարսափի ստվերը պարզ թող երևա,
բայց բոլոր գալիք վտանգների ներքո
ես չեմ վախեցել ու չեմ վախենա։

Եվ թող դարպասը նեղ լինի,
ու պատիժներ իմ ուղում՝
ես եմ տերը իմ բախտի,
նավապետը իմ հոգու։




Այն գրել է 25-ամյա մի երիտասարդ՝ սարսափելի հիվանդության արդյունքում ոտքը կորցնելուց հետո:

աղբյուրներ՝
http://en.wikipedia.org/wiki/Invictus
http://zhurnal.lib.ru/s/shengaut_m_w/invictus.shtml